Junglegeluiden

Junglegeluiden,

Hier weer even wat jungle “geluiden” vanuit Guatemala. We maken hier heel wat mee en kijken ons ogen uit. Gisteren was weer zo’n onvergetelijke dag. We hadden maar een korte route en voor de middag kwamen we al aan bij het meer van Isabel. José roept al vanaf het moment dat we geboekt hebben dat ze het zo leuk vindt om te gaan varen. Nu gaan we dat meerdere keren doen deze vakantie maar ik weet niet of ze er nu nog steeds naar uitkijkt. We werden namelijk uitgeladen bij de haven en mochten in een soort speedboot plaatsnemen. Helaas geen loopplank dus dat maakt het net iets lastiger om in te stappen. Mensen dat gezicht van José( ik hoop dat de foto gelukt is) sprak boekdelen. Toen er vaart gemaakt werd werd het nog spannender. Gelukkig hing er een rits zwemvesten aan boord. Mogelijk om de boot te laten drijven want wij kregen ze niet aan. Ons resort ( klinkt luxe maar dat was het niet) lag aan het meer in de jungle. Wij hadden een huisje op palen in het water. Gelukkig hebben we geen last van zeeziekste maar als de een zich omdraaide in bed of er kwam toevallig een bootje voorbij, bewoog het hele hutje. We hadden wel alles in huis wat we nodig hadden, zelfs een douche. Wij waren aangesloten op het koude water, de buren hadden op de warmwaterleiding.

We mochten weer plaatsnemen op de boot en voeren het grootste meer van Guatemala op. Het was echt een soort paradijs op aarde zo mooi maar ook vol contrasten. Er dreven catamarans van 12 miljoen euro tussen de kano’s van de dorpjes aan het meer. Hoe verder we weg gingen, hoe minder dure boten en hoe authentieker en mooier het werd. Langs de oevers heel veel vogels gezien. We mochten nog even een zwavelbad nemen maar ik heb me opgeworpen om foto’s te maken. Onderweg heerlijk vis gegeten in een paradijselijk oord (inclusief hangmatten en zuid Amerikaanse muziek) Het lijkt wel vakantie in plaats van reizen. Daarna naar Livingstone gevaren. Ook dit was een aparte ervaring want hier heb je dan opeens weer het rastagevoel / Jamaica gevoel van Guatemala. Zeker de helft van de bevolking lijkt zo stoned als een garnaal en hangt, zit of staat wat op straat te verkopen. José voelde zich niet zo veilig en is lekker even op een terrasje gaan zitten. Ik voelde mezelf meer een blonde bezienswaardigheid tussen deze donkere mensen.

Vandaag was een wat saaiere dag. Een lange bustocht door de bergen en Guatemala stad. De gids vertelde zo het één en ander en vooral dingen die jullie liever niet willen weten. Nu zijn we in een mooie koloniale stad ( Antiqua). Opnieuw konden we niet met de bus bij het hotel komen. De bus past namelijk niet in de smalle straatjes van het centrum. Dit keer werden we op een pick-up geladen. Niet zo één met banken maar gewoon staanplaatsen. Ook weer een komische vertoning die het nodige klauterwerk opleverde. Nee, het is hier niet saai. De groep is wel wat saai helaas. Wie weet verandert het nog een beetje als we vanavond met z’n allen gaan eten. We mogen hier niet alleen over straat omdat het niet helemaal veilig is.

Het was heerlijk eten en gezellig. José wilde graag drinken zonder koolzuur. De ober vroeg of ze sin gas wilde waarop ze zei dat ze dat niet wilde want ze wilde wel een glas.