Ge(weldig)land

Hallo allemaal,

Het is jullie vast niet ontgaan dat we weer geland zijn in ons fijne maar koude kikkerlandje. De bedoeling was dat we jullie nog vanuit Cajun aan jullie hadden verteld maar op de één of andere manier is de mail de weg kwijtgeraakt en onvindbaar. Jammer want ik had er, hobbelend in de bus, nog zo mijn best opgedaan. Merida was, zeg maar, niet echt ons ding dus we waren blij dat we voor een optionele excursie hadden gekozen. Dit keer stond een bezoek aan een agave plantage op het programma. De boeken over de slavernij kwamen hier echt tot leven. Het prachtige koloniale plantagehuis stond in schril contrast met het hutje van de 84 jarige Antonio. Die man heeft na jarenlang agavebladen snijden de baan van zijn leven...rondleidingen geven en zijn verhaal vertellen in de oude Maya taal. Hij deed dit op een bijzondere, lieve manier en zwaaide ons uit tot we echt uit zicht waren verdwenen. Van hard werken ga je niet dood, dat bleek hier wel. Van de agaves werd hier ooit sisal gemaakt. Het werd gedemonstreerd en zelfs tijdens de 15 minuten durende demonstratie kregen we al een allergisch reactie. Hoezo slavenwerk?

Na de plantage kregen we de gelegenheid om te zwemmen n een ondergrondse rivier/ grot. Van die gelegenheid hebben wij geen gebruik gemaakt maar het relaxen in de hangmat was zo’n echt vakantiemomentje.

Terug in Meride zijn we weer te voet naar het centrum gegaan voor het laatste avondmaal. Gespreksstof hadden we net nodig want het was onmogelijk om met elkaar te praten. De bediening was dermate slecht dat mijn lachspieren werden getriggerd terwijl José niet langer onder stoelen of banken kon steken dat ze het belachelijk vond. Wat een t...herrie, niet leuk. Na een leuk optreden van een groepje opgetrommelde muziekanten ( was wel heel leuk) wisten we dat we de volgende ochtend om 5.00 uur uit ons bed gebeld zouden worden. Dat doe je alleen voor een wereldwonder. In dit geval een “nieuw”wereldwonder:Chitzen Itza. José was deze laatste dag meer bezig met de ( klein) kinderen en de hond en vond deze stenen niet veel anders dan degene die we al gezien hadden. We zijn het niet altijd met elkaar eens maar ben het wel met haar eens dat het hoogtepunt van en reis niet op de laatste dag zou moeten plaatsvinden.

Om 14.00 uur stonden we op de luchthaven om in te checken. Nog een keer “papiertje” laten tekenen en op zoek naar winterkleding.

Opnieuw hadden we comfortabele plaatsen in het vliegtuig en verliep de reis voorspoedig.

We hebben een hele mooie, diverse reis gemaakt door drie kleurrijke landen! Leuk dat jullie een beetje met ons meegereisd hebben. Wij waren blij met jullie reacties en vonden het leuk om onze avonturen met jullie te delen.

Tot een volgende keer,
 

Lieve groet

José en Margreet