Terug in Mexico
25 februari 2019 - San Cristóbal de las Casas, Mexico
Jullie denken waarschijnlijk waar blijven de leuke, gekke verhalen over de groep. Welnu die zijn er niet veel deze reis. Er zijn wel een paar vreemde snuiters is de groep maar we zijn en blijven losse individuen. “Een beetje jammer” zou onze gids in Namibië zeggen. Het is wel een bont gezelschap. Zo hebben we een Engelsman, een Peruaanse, een Portugese, een Surinaamse, een aantal Belgen en veel Braboos in ons midden. Opvallend is het aantal boeren die niet alleen boeren maar ook boers zijn. Dan hebben we nog twee verliefde stelletjes. Het zijn weduwen / weduwnaren met nieuwe vrienden maar geloof ons die vrouwen zijn vrij hopeloos geweest want die kerels zijn echt de meest verschrikkelijke reisgenoten.
De reisleider vindt alles “geweldig” met name wat betreft het eten. Soms heeft hij gelijk, soms slaat hij echter de plank geweldig mis. Maar overduidelijk heeft hij veel amigo’s tijdens deze reis. Hij woont al 18 jaar in Mexico ( uit Breda vertrokken) en weet heel veel over de geschiedenis en de gebruiken van dit deel van de wereld.
José was de eerste dagen overigens erg gecharmeerd van Antonio, onze Mexicaanse chauffeur, maar bij nader inzien staat zijn neus haar niet aan.
Dan nog iets over de wegen waar we over rijden: ze zijn geasfalteerd! Er rijdt van alles over de weg maar het leukste zijn de kippenbussen. Dit zijn oude Amerikaanse schoolbussen in vrolijke kleuren en vol met toeters en bellen. Op het dak staat de handelswaar en huisraad die tijdens de rit vastgebonden wordt door de bijrijder.
Langs de wegen staan veel autohotels. Daar kun je naar binnen rijden, dan gaat het gordijntje dicht en mag je er een uur ( of twee) blijven. Voor de mannen die dit niet kunnen betalen zijn er nog de zgn. cantina’s. Als de je de deur opendoet loop je tegen een gordijn of een muur zodat je niet kunt zien wie er binnen zitten en wat ze aan het doen zijn. Nee, de super christelijke bevolking neemt het niet zo nauw met de huwelijkstrouw. Van voor het zingen de kerk uit is ook geen sprake want kinderen hebben ze hier genoeg. Ook de vrouwen worden “vrij” gelaten dus wat dat betreft zit het wel snor. Op dit moment rijden we tussen de koffieplantages. Als ze hier nu eens iets met die bonen zouden doen, zou de koffie misschien best te zuipen zijn. We hebben al veel soorten exotisch fruit plantages gezien.
Nu op naar de spelletjes bij de grens naar Mexico. Het is weer een geweldige route door de bergen. De weg waarop we rijden loopt van Alaska naar Zuid Amerika ( trans Amerika highway en is hier net zo breed als de weg van Etten Leur naar Zevenbergen. In Mexico hebben ze onlangs 400.000 betonnen voetgangersbruggen aan gelegd die nooit gebruikt worden. Daarbij zijn er drie grote internationale luchthavens gebouwd waar nooit een vliegtuig landt. Kanniewaar zijn zou hier eindeloos kunnen uitzenden. Een tikje corrupt, zullen we maar zeggen want de president en zijn gevolg hebben miljarden peso’s in hun broekzakken gestopt. José zal jullie binnenkort ook bijpraten maar dan over alle de BN’ers en BB’ers ( bekende Belgen) Ze heeft de Privé bijna uit.
Veel plezier nog.
Liefs Anita. 👍😍
Xxx