Boeren in de kerk en aapjes kijken.

Nee, het gaat nu even niet over de boeren in de groep. Dit keer gaat het over boeren laten in de katholieke kerk. We zijn gisteren naar de meest bijzondere R.K kerk geweest die ik ooit gezien heb. In een armoedig dorpje hier in Mexico hebben we gezien hoe de oude Maya godsdienst geïntegreerd is in het RK geloof. Er schijnt iedere week een mis gehouden te worden in de kerk maar dan is de priester alleen in de kerk. De rest van de week is het er overvol met diepgelovige bewoners die er hun geloof op eigen wijze belijden. Er staan volop heiligenbeelden en een altaar maar er zijn geen banken. De grond ligt vol met dennennaalden en overal staan kaarsen op de grond. Grote families zitten in de kerk en hebben kruiden frisdrank, sterke drank, kaarsen en een levende kip bij zich. Ze mediteren en raken daarbij in een trance. Soms is er een sjamaan bij. De kruiden worden verwarmd boven de kaarsen en vervolgens bij het lichaam gehouden. Vervolgens wordt er een sterke alcoholhoudende drank gedronken ( door iedereen dus ook de kinderen) De frisdrank wordt meegenomen om boeren te kunnen laten. Dan is het tijd om de kip zijn nek om te draaien en ook boven de kaarsen te houden en bij de lichamen te houden. Al het kwaad (ziektes, etc) komt dan in de kip terecht. Daarna pak je de kip weer in en ga je naar huis waar de kip verbrand onbegraven wordt. Foto’s maken is streng verboden ( terecht) maar de bevolking is wel volop in d weer met mobile telefoons. Buiten de kerk staat oma opgebaard in een open kist op het plein. Er staat weer een bandje te spelen. Als iedereen afscheid genomen heeft van oma, wordt de kist gesloten en een borrel gedronken. Oma wordt naar het kerkhof gebracht, uit de kist gehaald en begraven. Het graf ligt vol met witte bloemen. De kist is klaar voor hergebruik.Je staat er bij en kijkt er naar. Hier is jong en oud niet anders gewend. Helaas werd er hier ook veel gebedeld door hele jonge kinderen en oude vrouwtjes. Borduren en weven is hier de bezigheid voor vrouwen en al die werkstukken moeten natuurlijk verkocht worden aan toeristen ( die we niet veel gezien hebben)

Gisterenmiddag hadden we “ vrij” Ons mooie hotel lag in het historisch centrum van een heel gezellig dorp dus dat was geen straf.

Vandaag de.mooiste boottocht van deze reis gemaakt. Tussen hele hoge rotswanden volgden we de rivier waar krokodillen, vogels en aapjes te zien waren. Daarna een extra lange busrit omdat er een kleine vete uitgevochten wordt tussen twee dorpen langs de eigenlijke route.

Nu zijn we onderweg naar ons volgende hotel en wordt er gedreigd met vogelspinnen, brulapen en schorpioenen. Onze gids slaapt niet in het hotel want hij woont in de stad waar we verblijven. Zijn verhalen over zijn schoonfamilie uit een klein regenwouddorpje zijn smakelijk om naar te luisteren. Hij had ze een tv  ( met zo’n bult) cadeau gegeven. Moest in een hoge mangoboom klimmen om de antenne te bevestigen. Na een paar weken kwamen de zwagers met  de tv op hun rug terug naar de stad waar hij woont. Het geluid deed het niet meer. Bleek dat ze de afstandsbediening niet begrepen....Tijdens de jaarlijkse kermis slaapt de hele schoonfamilie -ongeveer 25 mensen- in zijn huis en slaapt zijn schoonmoeder in een hangmat boven het bed van hem en zijn vriendin. Als hij uitlegt dat moeders beter geen kip kan slachten in zijn stadsappartement, begrijpt ze dat en neemt ze de volgende keer een levende eend mee. Integreren is zo makkelijk nog niet.